φρεάτιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ φρεάτιον τὰ φρεάτιᾰ
      γενική τοῦ φρεατίου τῶν φρεατίων
      δοτική τῷ φρεατίῳ τοῖς φρεατίοις
    αιτιατική τὸ φρεάτιον τὰ φρεάτιᾰ
     κλητική ὦ! φρεάτιον φρεάτιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φρεατίω
γεν-δοτ τοῖν  φρεατίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρεάτιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική φρέαρ, φρεατ- + υποκοριστικό επίθημα -ιον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: φρεάτιο

Ουσιαστικό

φρεάτιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.