φθείρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ φθείρ οἱ φθεῖρες
      γενική τοῦ φθειρός τῶν φθειρῶν
      δοτική τῷ φθειρῐ́ τοῖς φθειρσῐ́(ν)
    αιτιατική τὸν φθεῖρᾰ τοὺς φθεῖρᾰς
     κλητική ὦ! φθείρ φθεῖρες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φθεῖρε
γεν-δοτ τοῖν  φθειροῖν
Ή θηλυκό στην ελληνιστική κοινή.
3η κλίση, Κατηγορία 'φθείρ' όπως «φθείρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φθείρ < φθείρω

Ουσιαστικό

φθείρ αρσενικό (στην ελληνιστική κοινή, θηλυκό)

  1. (εντομολογία)
    1. ψείρα (ανθρώπων)
    2. ψείρα (ζώων)
    ≈ συνώνυμα: κρότων
  2. ο κώνος ενός είδους πεύκου

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Απόγονοι

φθείρ (αρχαία ελληνικά)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ψεῖρα
⇒ νέα ελληνικά: ψείρα
⇒ ποντιακά: φτείρα
⇒ κατωιταλικά: φτείρα, φτείρο, ττείρο, ττείρα
⇒ καππαδοκικά: φτείρος, φτ(ʃ)ειρ'

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.