φαλάκρωμα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το φαλάκρωμα τα φαλακρώματα
      γενική του φαλακρώματος των φαλακρωμάτων
    αιτιατική το φαλάκρωμα τα φαλακρώματα
     κλητική φαλάκρωμα φαλακρώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαλάκρωμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή φαλάκρωμα (φαλακρό κεφάλι) < φαλακρόω.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε φαλακρώνω με θέμα φαλακρω- + -μα

Ουσιαστικό

φαλάκρωμα ουδέτερο

Μεταφράσεις
    φαλάκρωμα

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ φαλάκρωμᾰ τὰ φαλακρώμᾰτᾰ
      γενική τοῦ φαλακρώμᾰτος τῶν φαλακρωμᾰ́των
      δοτική τῷ φαλακρώμᾰτῐ τοῖς φαλακρώμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ φαλάκρωμᾰ τὰ φαλακρώμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! φαλάκρωμᾰ φαλακρώμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φαλακρώμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  φαλακρωμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαλάκρωμα < φαλακρόω / φαλακρῶ + -μα

Ουσιαστικό

φαλάκρωμα ουδέτερο

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.