υἱοθεσία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ υἱοθεσίᾱ αἱ υἱοθεσίαι
      γενική τῆς υἱοθεσίᾱς τῶν υἱοθεσιῶν
      δοτική τῇ υἱοθεσίᾳ ταῖς υἱοθεσίαις
    αιτιατική τὴν υἱοθεσίᾱν τὰς υἱοθεσίᾱς
     κλητική ὦ! υἱοθεσίᾱ υἱοθεσίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  υἱοθεσίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  υἱοθεσίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υἱοθεσία < σύνθετο από συναρπαγή της έκφρασης «υἱόν θέσθαι» → δείτε  αρχαία ελληνική υἱός & το απαρέμφατο μέσου αορίστου του τίθημι [1]

Ουσιαστικό

υἱοθεσία θηλυκό

Παράγωγα
  • υἱοθετέω, υἱοθετῶ
  • υἱοθέτησις
  • υἱόθετος

Αναφορές
  1. υἱοθεσία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.