υστέρηση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η υστέρηση οι υστερήσεις
      γενική της υστέρησης* των υστερήσεων
    αιτιατική την υστέρηση τις υστερήσεις
     κλητική υστέρηση υστερήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υστερήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υστέρηση < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική hystérésis < ελληνιστική κοινή ὑστέρησις

Προφορά
ΔΦΑ : /iˈste.ɾi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐στέ‐ρη‐ση

Ουσιαστικό

υστέρηση θηλυκό

  1. (φυσική) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
  2. (ψυχολογία) το να μειονεκτεί κάποιος (παρουσιάζει υστέρηση έναντι κάποιου άλλου)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    υστέρηση
    φυσική
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.