υνί

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	υνί	τα	υνιά
γενική	του	υνιού	των	υνιών
αιτιατική	το	υνί	τα	υνιά
κλητική		υνί		υνιά
Οι καταλήξεις -ιού, -ιά, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Σύγχρονο άροτρο με υνιά.

Ετυμολογία

υνί < μεσαιωνική ελληνική *ὑνίον < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὕνιον, υποκοριστικό του θηλυκού ὕνις [1]

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐νί

τονικό παρώνυμο: οίνοι

Ουσιαστικό

υνί ουδέτερο

το σιδερένιο άκρο του αρότρου

δημοτική: γυνί, γενί [2]
καθαρεύουσα, παρωχημένες γραφές: ὑνίον, ὑννίον

Μεταφράσεις

υνί

αγγλικά : ploughshare ^(en), plowshare ^(en)
γαλλικά : soc ^(fr)
γερμανικά : Schar ^(de)
ρωσικά : лемех ^(ru)

Αναφορές

υνί - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
ὑν(ν)ί(ον), γυνί, γενί - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.