τροῦλλος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

τροῦλλος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή τροῦλλος < λατινική trullus → και δείτε τροῦλλος

Ουσιαστικό

τροῦλλος αρσενικό

  • άλλη μορφή του τροῦλλον δείτε και τροῦλλα (τρούλος)
    ※  6ος αιώνας ⌘ Ἰωάννης Μαλάλας, Χρονογραφία, 490, 5
    Ἐκτίσθη δὲ ὁ αὐτὸς τροῦλλος ὑψωθεὶς ἐπὶ πόδας εἴκοσι.
    άλλες μορφές: τροῦλος

Συγγενικά

Αναφορές
  1. τρούλος (ελληνιστικό) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ τροῦλλος οἱ τροῦλλοι
      γενική τοῦ τρούλλου τῶν τρούλλων
      δοτική τῷ τρούλλῳ τοῖς τρούλλοις
    αιτιατική τὸν τροῦλλον τοὺς τρούλλους
     κλητική ὦ! τροῦλλε τροῦλλοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τρούλλω
γεν-δοτ τοῖν  τρούλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τροῦλλος (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) λατινική turllus (τρούλος), trulla (μικρό δοχείο, τηγάνι· κουτάλα), τροῦλλα (κούπα) με μεταπλασμό σε αρσενικό κατά το θόλος[1]

Ουσιαστικό

τροῦλλος, -ου αρσενικό

  • (αρχιτεκτονική) ο τρούλος, θολωτή στέγη

Συγγενικά

μεσαιωνικά ελληνικά:

Πηγές
  1. τρούλος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.