τριώροφος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τριώροφος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τριώροφος < τρι- (<τρίς) + ὄροφος Το -ω- (τριώροφος) εξηγείται με τον αρχαιοελληνικό φωνητικό νόμο της συνθετικής έκτασης.

Επίθετο

τριώροφος, -η, -ο

  1. που έχει τρεις ορόφους
    ↪ τριώροφο κτήριο
  2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τριώροφο

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    τριώροφος


Αρχαία ελληνικά (grc)
    → γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
    ↓ πτώσεις       ενικός      
    ονομαστική ὁ/ἡ τριώροφος τὸ τριώροφον
          γενική τοῦ/τῆς τριωρόφου τοῦ τριωρόφου
          δοτική τῷ/τῇ τριωρόφῳ τῷ τριωρόφῳ
        αιτιατική τὸν/τὴν τριώροφον τὸ τριώροφον
         κλητική ὦ! τριώροφε τριώροφον
    ↓ πτώσεις   πληθυντικός  
    ονομαστική οἱ/αἱ τριώροφοι τὰ τριώροφᾰ
          γενική τῶν τριωρόφων τῶν τριωρόφων
          δοτική τοῖς/ταῖς τριωρόφοις τοῖς τριωρόφοις
        αιτιατική τοὺς/τὰς τριωρόφους τὰ τριώροφᾰ
         κλητική ὦ! τριώροφοι τριώροφᾰ
        δυϊκός  
    ονομ-αιτ-κλ τὼ τριωρόφω τὼ τριωρόφω
          γεν-δοτ τοῖν τριωρόφοιν τοῖν τριωρόφοιν
    2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

    Ετυμολογία

    τριώροφος < τρι- (<τρίς) + ὄροφος. Το -ω- (τριώροφος) εξηγείται με τον φωνητικό νόμο της συνθετικής έκτασης.

    Επίθετο

    τριώροφος, -ος, -ον

    Πηγές
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.