τραχύτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ τραχύτης αἱ τραχύτητες
      γενική τῆς τραχύτητος τῶν τραχυτήτων
      δοτική τῇ τραχύτητῐ ταῖς τραχύτησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν τραχύτητᾰ τὰς τραχύτητᾰς
     κλητική ὦ! τραχύτης τραχύτητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τραχύτητε
γεν-δοτ τοῖν  τραχυτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τραχύτης < τραχύ(ς) + -της

Ουσιαστικό

τραχύτης, -ητος θηλυκό

  1. τραχύτητα
  2. ανωμαλία
  3. κοφτερότητα, οξύτητα
  4. (μεταφορικά, για πρόσωπα) τραχύτητα, σκληρότητα, αγριότητα
  • αττικός τύπος : τραχυτής, -ῆτος (κατά τον ⌘Ηρωδιανό)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.