τίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

τίς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷis. Συγγενικά: λατινική quis και χεττιτική 𒆪𒅖 (kuiš).

τίς

(ερωτηματική αντωνυμία) ποιος;
(αόριστη αντωνυμία) τις (κάποιος) πριν από εγκλιτικό
※ 5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Μένων, 70α
ἀποκρίνεσθαι ἐάν τίς τι ἔρηται

η ερωτηματική αντωνυμία «τίς»
αριθμός	ενικός		πληθυντικός		δυϊκός
γένη → πτώσεις ↓	αρσενικό & θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό & θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη
ονομαστική	τίς	τί	τίνες	τίνα	τίνε
γενική	τίνος, τοῦ	τίνος, τοῦ	τίνων	τίνων	τίνοιν
δοτική	τίνι, τῷ	τίνι, τῷ	τίσι(ν)	τίσι(ν)	τίνοιν
αιτιατική	τίνα	τί	τίνας	τίνα	τίνε
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες
επική κλίση σημειώνονται οι διαφορετικοί τύποι
γένη → πτώσεις ↓	αρσενικό & θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό & θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη
ονομαστική	—	—	—	—	—
γενική	τέο, τεῦ, τέου	τέο, τεῦ, τέου	τέων	τέων
δοτική	τέῳ, τῳ	τέῳ, τῳ	τοῖσι(ν), τέοισι(ν)	τοῖσι(ν), τέοισι(ν)
αιτιατική	—	—	—	—	—
Κατηγορία:Επικοί τύποι

η αόριστη αντωνυμία «τίς»
αριθμός	ενικός		πληθυντικός		δυϊκός
γένη → πτώσεις ↓	αρσενικό & θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό & θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη
ονομαστική	τὶς	τὶ	τινὲς	τινὰ, ἄττα	τινέ
γενική	τινὸς, του	τινὸς, του	τινῶν	τινῶν	τινοῖν
δοτική	τινὶ, τῳ	τινὶ, τῳ	τισὶ(ν)	τισὶ(ν)	τινοῖν
αιτιατική	τινά	τί	τινάς	τινά, ἄττα	τινέ
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες

τίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
τίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.