σύντεκνος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο σύντεκνος οι σύντεκνοι
      γενική του σύντεκνου των σύντεκνων
    αιτιατική τον σύντεκνο τους σύντεκνους
     κλητική σύντεκνε σύντεκνοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύντεκνος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή σύντεκνος[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈsin.de.knos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐ντε‐κνος

Ουσιαστικό

σύντεκνος αρσενικό (θηλυκό συντέκνισσα)

  • (ιδιωματικό) ο κουμπάρος, νονός παιδιού
    ↪ Ιντα λες ωρέ σύντεκνε;

Μεταφράσεις
    σύντεκνος

→ δείτε τις λέξεις κουμπάρος και νονός

Αναφορές
  1. σύντεκνος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.