σφραγιστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ σφραγιστήριον τὰ σφραγιστήριᾰ
      γενική τοῦ σφραγιστηρίου τῶν σφραγιστηρίων
      δοτική τῷ σφραγιστηρίῳ τοῖς σφραγιστηρίοις
    αιτιατική τὸ σφραγιστήριον τὰ σφραγιστήριᾰ
     κλητική ὦ! σφραγιστήριον σφραγιστήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σφραγιστηρίω
γεν-δοτ τοῖν  σφραγιστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφραγιστήριον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σφραγίζω, σφραγισ- -τήριον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: σφραγιστήριο με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

σφραγιστήριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.