συμπολιτεύομαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συμπολιτεύομαι < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμπολιτεύομαι (ασκώ αξίωμα μαζί με, αρχαία σημασία: ζω μαζί με < συμ- + πολιτεύομαι[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /sim.bo.liˈte.vo.me/
τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπο‐λι‐τεύ‐ο‐μαι

Ρήμα

συμπολιτεύομαι, μτχ.π.ε.: συμπολιτευόμενος, π.αόρ.: συμπολιτεύτηκα [2] (αποθετικό ρήμα)

  • (πολιτική) ανήκω ή στηρίζω πολιτική παράταξη που κυβερνά
    ※  Ένας κόσμος που δεν αντιπολιτεύτηκε μόνο τον Σημίτη, αλλά τον συμπολιτεύτηκε τις ημέρες της εξουσίας του, τον καλεί σήμερα να λογοδοτήσει. (Περικλής Δημητρολόπουλος, Η μοναξιά ενός πρώην πρωθυπουργού, εφημερίδα Τα Νέα, 29 Οκτωβρίου 2018)

Αντώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη πολίτης

Κλίση

Αναφέρεται και μετοχή παθητικού παρακειμένου σε -μένος [2]

    Παθητική φωνή
Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα Ενεστώτας Παρατατικός Εξ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Μετοχή
α' ενικ. συμπολιτεύομαι συμπολιτευόμουν(α) θα συμπολιτεύομαι να συμπολιτεύομαι συμπολιτευόμενος
β' ενικ. συμπολιτεύεσαι συμπολιτευόσουν(α) θα συμπολιτεύεσαι να συμπολιτεύεσαι (συμπολιτεύου)
γ' ενικ. συμπολιτεύεται συμπολιτευόταν(ε) θα συμπολιτεύεται να συμπολιτεύεται
α' πληθ. συμπολιτευόμαστε συμπολιτευόμαστε
συμπολιτευόμασταν		 θα συμπολιτευόμαστε να συμπολιτευόμαστε
β' πληθ. συμπολιτεύεστε συμπολιτευόσαστε
συμπολιτευόσασταν		 θα συμπολιτεύεστε να συμπολιτεύεστε (συμπολιτεύεστε)
γ' πληθ. συμπολιτεύονται συμπολιτεύονταν
συμπολιτευόντουσαν		 θα συμπολιτεύονται να συμπολιτεύονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα Αόριστος Συνοπτ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Απαρέμφατο
α' ενικ. συμπολιτεύτηκα θα συμπολιτευτώ να συμπολιτευτώ συμπολιτευτεί
β' ενικ. συμπολιτεύτηκες θα συμπολιτευτείς να συμπολιτευτείς συμπολιτεύσου
γ' ενικ. συμπολιτεύτηκε θα συμπολιτευτεί να συμπολιτευτεί
α' πληθ. συμπολιτευτήκαμε θα συμπολιτευτούμε να συμπολιτευτούμε
β' πληθ. συμπολιτευτήκατε θα συμπολιτευτείτε να συμπολιτευτείτε συμπολιτευτείτε
γ' πληθ. συμπολιτεύτηκαν
συμπολιτευτήκαν(ε)		 θα συμπολιτευτούν(ε) να συμπολιτευτούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα Παρακείμενος Υπερσυντέλικος Συντελ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Μετοχή
α' ενικ. έχω συμπολιτευτεί είχα συμπολιτευτεί θα έχω συμπολιτευτεί να έχω συμπολιτευτεί
β' ενικ. έχεις συμπολιτευτεί είχες συμπολιτευτεί θα έχεις συμπολιτευτεί να έχεις συμπολιτευτεί
γ' ενικ. έχει συμπολιτευτεί είχε συμπολιτευτεί θα έχει συμπολιτευτεί να έχει συμπολιτευτεί
α' πληθ. έχουμε συμπολιτευτεί είχαμε συμπολιτευτεί θα έχουμε συμπολιτευτεί να έχουμε συμπολιτευτεί
β' πληθ. έχετε συμπολιτευτεί είχατε συμπολιτευτεί θα έχετε συμπολιτευτεί να έχετε συμπολιτευτεί
γ' πληθ. έχουν συμπολιτευτεί είχαν συμπολιτευτεί θα έχουν συμπολιτευτεί να έχουν συμπολιτευτεί

Μεταφράσεις
    συμπολιτεύομαι

Αναφορές
  1. συμπολιτεύομαι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Το λεξικό, δίνει και μετοχή παθητικού παρακειμένου σε -μένος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.