συμβούλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ συμβούλιον τὰ συμβούλιᾰ
      γενική τοῦ συμβουλίου τῶν συμβουλίων
      δοτική τῷ συμβουλίῳ τοῖς συμβουλίοις
    αιτιατική τὸ συμβούλιον τὰ συμβούλιᾰ
     κλητική ὦ! συμβούλιον συμβούλιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συμβουλίω
γεν-δοτ τοῖν  συμβουλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμβούλιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συμβουλ(ή) + -ιον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συμβούλιο

Ουσιαστικό

συμβούλιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

  1. συμβουλή
  2. διάσκεψη, σύσκεψη συμβουλίου, ιδίως ρωμαϊκό consilium

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.