στατήρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στατήρας	οι	στατήρες
γενική	του	στατήρα	των	στατήρων
αιτιατική	τον	στατήρα	τους	στατήρες
κλητική		στατήρα		στατήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στατήρας < αρχαία ελληνική στατήρ

στατήρας αρσενικό

(στην αρχαιότητα)
1. νόμισμα που ισοδυναμούσε με 2 ή 4 δραχμές
2. βάρος 8 έως 12 γραμμαρίων, ανάλογα με την περιοχή
3. άλλη μορφή: στατέρι [1]

στατήρας

Βλ. Θεολόγος Βοσταντζόγλου (²1962), Αντιλεξικόν ή ονομαστικόν της νεοελληνικής γλώσσης. Αθήνα: Ιδιωτική έκδοση, σελ. 218-219.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.