στέγαστρον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ στέγαστρον τὰ στέγαστρᾰ
      γενική τοῦ στεγάστρου τῶν στεγάστρων
      δοτική τῷ στεγάστρῳ τοῖς στεγάστροις
    αιτιατική τὸ στέγαστρον τὰ στέγαστρᾰ
     κλητική ὦ! στέγαστρον στέγαστρᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στεγάστρω
γεν-δοτ τοῖν  στεγάστροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στέγαστρον < στεγάζω, στεγασ- + -τρον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: στέγαστρο

Ουσιαστικό

στέγαστρον, -ου ουδέτερο

Συγγενικά
  • στεγαστός
  • στεγαστρίς

→ και δείτε τις λέξεις στεγάζω και στέγω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.