σκανδάληθρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σκανδάληθρον	τὰ	σκανδάληθρᾰ
γενική	τοῦ	σκανδαλήθρου	τῶν	σκανδαλήθρων
δοτική	τῷ	σκανδαλήθρῳ	τοῖς	σκανδαλήθροις
αιτιατική	τὸ	σκανδάληθρον	τὰ	σκανδάληθρᾰ
κλητική ὦ!		σκανδάληθρον		σκανδάληθρᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκανδαλήθρω
γεν-δοτ	τοῖν		σκανδαλήθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σκανδάληθρον < σκάνδαλον + -θρον

σκανδάληθρον, -ου ουδέτερο

η σκανδάλη της παγίδας για το πιάσιμο των ζώων
(μεταφορικά) δημιουργία παγίδων σε έναν διάλογο με διάφορα επιχειρήματα
※ 5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνῆς, στίχ. 687 @scaife.perseus
κᾆτʼ ἀνελκύσας ἐρωτᾷ σκανδάληθρʼ ἱστὰς ἐπῶν

σκανδάληθρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
σκανδάληθρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.