πόνημα
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | πόνημα | τα | πονήματα |
| γενική | του | πονήματος | των | πονημάτων |
| αιτιατική | το | πόνημα | τα | πονήματα |
| κλητική | πόνημα | πονήματα | ||
| Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
Ετυμολογία - πόνημα < αρχαία ελληνική πόνημα < πονέομαι < πόνος
Προφορά
Προφορά- ΔΦΑ : /ˈpo.ni.ma/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πό‐νη‐μα
Ουσιαστικό
Ουσιαστικόπόνημα ουδέτερο
- έργο που εκτελείται, εργασία
- ※ Εἰς σᾶς, ὦ γενναῖοι συναγωνισταὶ τοῦ ἀοιδίμου Καραϊσκάκη, ἀφιερόνω τὸ παρόν μου πόνημα. (Δημήτριος Αινιάν, Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη, Αφιέρωσις του συγγραφέως)
Αρχαία ελληνικά (grc)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - πόνημα < πονέομαι
Ουσιαστικό
Ουσιαστικόπόνημα ουδέτερο
- το έργο, η εργασία, το αποτέλεσμα της εργασίας (το μέλι ως πόνημα της μέλισσας, το βιβλίο ως πόνημα του συγγραφέα)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.