προσέλευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ προσέλευσῐς αἱ προσελεύσεις
      γενική τῆς προσελεύσεως τῶν προσελεύσεων
      δοτική τῇ προσελεύσει ταῖς προσελεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν προσέλευσῐν τὰς προσελεύσεις
     κλητική ὦ! προσέλευσῐ προσελεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  προσελεύσει
γεν-δοτ τοῖν  προσελευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσέλευσις < (πρός) προσ- + ἔλευσις < προσελεύσομαι, μέλλοντας του προσέρχομαι
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: προσέλευση

Ουσιαστικό

προσέλευσις θηλυκό

Παράγωγα
  • προσελευστέον

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.