παρακίνησις
Αρχαία ελληνικά (grc)
| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | παρακίνησῐς | αἱ | παρακινήσεις | ||||
| γενική | τῆς | παρακινήσεως | τῶν | παρακινήσεων | ||||
| δοτική | τῇ | παρακινήσει | ταῖς | παρακινήσεσῐ(ν) | ||||
| αιτιατική | τὴν | παρακίνησῐν | τὰς | παρακινήσεις | ||||
| κλητική ὦ! | παρακίνησῐ | παρακινήσεις | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | παρακινήσει | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | παρακινησέοιν | ||||||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
Ετυμολογία - παρακίνησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παρακινέω / παρακινῶ, παρακινη- (εξάπτω, ερεθίζω) + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε παρα- + κίνησις.
Πηγές
Πηγές- παρακίνησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.