οφιολάτρης
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | οφιολάτρης | οι | οφιολάτρες |
| γενική | του | οφιολάτρη | των | οφιολατρών |
| αιτιατική | τον | οφιολάτρη | τους | οφιολάτρες |
| κλητική | οφιολάτρη | οφιολάτρες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- οφιολάτρης < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ὀφιολάτρις < αρχαία ελληνική ὄφις + ελληνιστική κοινή λάτρης
Προφορά
- ΔΦΑ : /o.fi.oˈla.tɾi.s/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐φι‐ο‐λά‐τρης
- ομόηχο: οφιολάτρις
Πηγές
- «οφιολατρία» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.