νικῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Μετοχή
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ νικῶν ἡ νικῶσᾰ τὸ νικῶν
      γενική τοῦ νικῶντος τῆς νικώσης τοῦ νικῶντος
      δοτική τῷ νικῶντῐ τῇ νικώσῃ τῷ νικῶντῐ
    αιτιατική τὸν νικῶντᾰ τὴν νικῶσᾰν τὸ νικῶν
     κλητική ὦ! νικῶν νικῶσᾰ νικῶν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ νικῶντες αἱ νικῶσαι τὰ νικῶντᾰ
      γενική τῶν νικώντων τῶν νικωσῶν τῶν νικώντων
      δοτική τοῖς νικῶσῐ(ν) ταῖς νικώσαις τοῖς νικῶσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς νικῶντᾰς τὰς νικώσᾱς τὰ νικῶντᾰ
     κλητική ὦ! νικῶντες νικῶσαι νικῶντᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ νικῶντε τὼ νικώσᾱ τὼ νικῶντε
      γεν-δοτ τοῖν νικώντοιν τοῖν νικώσαιν τοῖν νικώντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'τιμῶν' όπως «τιμῶν» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

νικῶν, νικῶσα, νικῶν

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

νικῶν θηλυκό

νικῶν ουδέτερο

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.