νεόπλυτος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ νεόπλυτος τὸ νεόπλυτον
      γενική τοῦ/τῆς νεοπλύτου τοῦ νεοπλύτου
      δοτική τῷ/τῇ νεοπλύτῳ τῷ νεοπλύτῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν νεόπλυτον τὸ νεόπλυτον
     κλητική ὦ! νεόπλυτε νεόπλυτον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ νεόπλυτοι τὰ νεόπλυτᾰ
      γενική τῶν νεοπλύτων τῶν νεοπλύτων
      δοτική τοῖς/ταῖς νεοπλύτοις τοῖς νεοπλύτοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς νεοπλύτους τὰ νεόπλυτᾰ
     κλητική ὦ! νεόπλυτοι νεόπλυτᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ νεοπλύτω τὼ νεοπλύτω
      γεν-δοτ τοῖν νεοπλύτοιν τοῖν νεοπλύτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νεόπλυτος < νεό- + -πλυτος

Επίθετο

νεόπλυτος, -ος, -ον

Συνώνυμα
  • νεοπλυνής

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.