μυστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μυστήριον τὰ μυστήριᾰ
      γενική τοῦ μυστηρίου τῶν μυστηρίων
      δοτική τῷ μυστηρίῳ τοῖς μυστηρίοις
    αιτιατική τὸ μυστήριον τὰ μυστήριᾰ
     κλητική ὦ! μυστήριον μυστήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μυστηρίω
γεν-δοτ τοῖν  μυστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυστήριον. ήδη τον 6ο αιώνας στον Ηράκλειτο < θεμα μυσ- (όπως στον αόριστο ἔμυσα του μύω (κλείνω μάτια, στόμα) + -τήριον [1]

Ουσιαστικό

μυστήριον, -ου ουδέτερο

  1. (αρχική σημασία) τελετή μύησης, μυστικό
  2. μυστήριο
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας Ηράκλειτος, Απόσπασμα 14, 4-5. Reliquiae. Heraclitus (Ephesius.) Clarendon, 1877 σελ.48
    τὰ γὰρ νομιζόμενα κατ’ ἀνθρώπους μυστήρια ἀνιερωστὶ μυεῦνται
  3. μυστική διδασκαλία, απόκρυφη διδασκαλία
    → δείτε και τον πληθυντικό μυστήρια
  4. σκεύη που χρησιμοποιούνταν σε τελετές
  5. (ελληνιστική σημασία , εκκλησιαστικός όρος) το μυστήριο (στη χριστιανική σημασία)

Εκφράσεις

Συγγενικά

θέμα με μυστηρ-

  • ἀμυστηρίαστος
  • μυστηριακός
  • μυστηριάρχης
  • μυστηριασμός
  • μυστηριάζω
  • μυστηρικός
  • μυστηρίς
  • μυστηριώδης
  • μυστηριωδία
  • μυστηριῶτις

→ και δείτε τις λέξεις μύστης, μυέω και μύω

Αναφορές
  1. μυστήριο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.