μούλκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μούλκι	τα	μούλκια
γενική	του	μουλκιού	των	μουλκιών
αιτιατική	το	μούλκι	τα	μούλκια
κλητική		μούλκι		μούλκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μούλκι < (άμεσο δάνειο) τουρκική mülk < αραβική ملك (mulk)^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

ΔΦΑ : /ˈmul.ci/

μούλκι ουδέτερο

(ιστορία, Τουρκοκρατία) ακίνητο ή κινητό περιουσιακό στοιχείο απόλυτης κυριότητας σε αντιδιαστολή με το βακούφιο[1]

μούλκι

⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.