μετοίκισις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ μετοίκισῐς αἱ μετοικίσεις
      γενική τῆς μετοικίσεως τῶν μετοικίσεων
      δοτική τῇ μετοικίσει ταῖς μετοικίσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν μετοίκισῐν τὰς μετοικίσεις
     κλητική ὦ! μετοίκισῐ μετοικίσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μετοικίσει
γεν-δοτ τοῖν  μετοικισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετοίκισις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μετοικί(ζω) + -σις

Ουσιαστικό

μετοίκισις, -εως θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.