μετεώρισις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ μετεώρισῐς αἱ μετεωρίσεις
      γενική τῆς μετεωρίσεως τῶν μετεωρίσεων
      δοτική τῇ μετεωρίσει ταῖς μετεωρίσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν μετεώρισῐν τὰς μετεωρίσεις
     κλητική ὦ! μετεώρισῐ μετεωρίσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μετεωρίσει
γεν-δοτ τοῖν  μετεωρισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετεώρισις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μετεωρί(ζω) (υψώνω) + -σις

Ουσιαστικό

μετεώρισις, -εως θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.