μαρμότα

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η μαρμότα οι μαρμότες
      γενική της μαρμότας των (μαρμοτών)
    αιτιατική τη μαρμότα τις μαρμότες
     κλητική μαρμότα μαρμότες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Μαρμότα που περιεργάζεται τον περίγυρο.

Ετυμολογία

μαρμότα < λόγιο δάνειο από τη γαλλική marmotte ή από την ιταλική marmotta, πιθανόν από τη ριζα mar-m- (τρίζω τα δόντια, μιλάω μέσα απ' τα δόντια, μουρμουρίζω, ηχομιμητικό)[1]

Ουσιαστικό

μαρμότα θηλυκό

Μεταφράσεις

Αναφορές

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.