μαντίλια

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η μαντίλια οι μαντίλιες
      γενική της μαντίλιας —
    αιτιατική τη μαντίλια τις μαντίλιες
     κλητική μαντίλια μαντίλιες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο.
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Γυναίκα με μαντίλια

Ετυμολογία 1
μαντίλια < παλιότερα μαντίλλια < (άμεσο δάνειο) ισπανική mantilla (προφορά /manˈti.ʎa/) < υποκοριστικό του manto (σάλι) < λατινική mantele[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /manˈti.ʎa/ όπως στα ισπανικά
τυπογραφικός συλλαβισμός : μαν‐τί‐λια

Ουσιαστικό

μαντίλια θηλυκό

  • (ενδυμασία) ισπανικό μεταξωτό, δαντελωτό σάλι που φοριόταν και στο κεφάλι και ήταν μετά την Αναγέννηση της μόδας σε όλη την Ευρώπη -συχνά στερεωνόταν στα μαλλιά με το ισπανικό χτένι ή με τόκες

Μεταφράσεις
    μαντίλια

Ετυμολογία 2
μαντίλια: κλιτικός τύπος

Προφορά
ΔΦΑ : /manˈdi.ʎa/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐ντί‐λια

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

μαντίλια ουδέτερο

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.