κωλόβαθρον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ κωλόβαθρον τὰ κωλόβαθρᾰ
      γενική τοῦ κωλοβάθρου τῶν κωλοβάθρων
      δοτική τῷ κωλοβάθρῳ τοῖς κωλοβάθροις
    αιτιατική τὸ κωλόβαθρον τὰ κωλόβαθρᾰ
     κλητική ὦ! κωλόβαθρον κωλόβαθρᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κωλοβάθρω
γεν-δοτ τοῖν  κωλοβάθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κωλόβαθρον < κωλό- (αρχαία ελληνική κῶλον) + βάθρον (< βαίνω)

Ουσιαστικό

κωλόβαθρον ουδέτερο

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.