κρηπίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κρηπίς αἱ κρηπῖδες
      γενική τῆς κρηπῖδος τῶν κρηπίδων
      δοτική τῇ κρηπῖδῐ ταῖς κρηπῖσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κρηπῖδᾰ τὰς κρηπῖδᾰς
     κλητική ὦ! κρηπίς* κρηπῖδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κρηπῖδε
γεν-δοτ τοῖν  κρηπίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρηπίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κρηπίς, -ῖδος θηλυκό

  1. (υπόδηση) είδος μπότας
  2. κρηπίδα, βάση οικοδομήματος (θεμέλιο)
  3. (μεταφορικά) βάση
  4. προκυμαία ή αποβάθρα ποταμού

Συγγενικά

Εκφράσεις
  • «ὅταν δέ κρηπίς μή καταβληθῇ γένους ὀρθῶς, ἀνάγκη δυστυχεῖν τούς ἐκγόνους». Ευριπίδης, Ηρακλής μαινόμενος (1261-1262)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.