κατοίκησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κατοίκησῐς αἱ κατοικήσεις
      γενική τῆς κατοικήσεως τῶν κατοικήσεων
      δοτική τῇ κατοικήσει ταῖς κατοικήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κατοίκησῐν τὰς κατοικήσεις
     κλητική ὦ! κατοίκησῐ κατοικήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κατοικήσει
γεν-δοτ τοῖν  κατοικησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατοίκησις < κατοικέω, κατοικη- + -σις
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κατοίκηση

Ουσιαστικό

κατοίκησις θηλυκό

  1. η κατοίκηση, διαμονή
  2. η κατοικία
  3. κατοικημένη περιοχή

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.