καταπόντισις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ καταπόντισῐς αἱ καταποντίσεις
      γενική τῆς καταποντίσεως τῶν καταποντίσεων
      δοτική τῇ καταποντίσει ταῖς καταποντίσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν καταπόντισῐν τὰς καταποντίσεις
     κλητική ὦ! καταπόντισῐ καταποντίσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καταποντίσει
γεν-δοτ τοῖν  καταποντισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπόντισις < καταποντί(ζω) ( < κατα- + αρχαία ελληνική ποντίζω) + -σις

Ουσιαστικό

καταπόντισις, -εως θηλυκό

Συνώνυμα

Συγγενικά
  • καταποντιστής
  • καταποντόω

→ και δείτε τις λέξεις καταποντίζω και πόντος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.