καταμόναχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καταμόναχος	η	καταμόναχη	το	καταμόναχο
γενική	του	καταμόναχου	της	καταμόναχης	του	καταμόναχου
αιτιατική	τον	καταμόναχο	την	καταμόναχη	το	καταμόναχο
κλητική		καταμόναχε		καταμόναχη		καταμόναχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καταμόναχοι	οι	καταμόναχες	τα	καταμόναχα
γενική	των	καταμόναχων	των	καταμόναχων	των	καταμόναχων
αιτιατική	τους	καταμόναχους	τις	καταμόναχες	τα	καταμόναχα
κλητική		καταμόναχοι		καταμόναχες		καταμόναχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

καταμόναχος < κατα- + μοναχός

ΔΦΑ : /ka.taˈmo.na.xos/

καταμόναχος, -η, -ο (χωρίς παραθετικά)

(επιτατικό επίθετο) εντελώς μόνος
※ Σαν πέθανε η γυναίκα του έμεινε καταμόναχος. (Ηλίας Βενέζης Θεώνιχος και Μνησαρέτη [διήγημα])

≈ συνώνυμα: κατάμονος, ολομόναχος

καταμόναχος

καταμόναχος - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.