εἱμαρμένος
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | εἱμαρμένος | ἡ | εἱμαρμένη | τὸ | εἱμαρμένον |
| γενική | τοῦ | εἱμαρμένου | τῆς | εἱμαρμένης | τοῦ | εἱμαρμένου |
| δοτική | τῷ | εἱμαρμένῳ | τῇ | εἱμαρμένῃ | τῷ | εἱμαρμένῳ |
| αιτιατική | τὸν | εἱμαρμένον | τὴν | εἱμαρμένην | τὸ | εἱμαρμένον |
| κλητική ὦ! | εἱμαρμένε | εἱμαρμένη | εἱμαρμένον | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | εἱμαρμένοι | αἱ | εἱμαρμέναι | τὰ | εἱμαρμένᾰ |
| γενική | τῶν | εἱμαρμένων | τῶν | εἱμαρμένων | τῶν | εἱμαρμένων |
| δοτική | τοῖς | εἱμαρμένοις | ταῖς | εἱμαρμέναις | τοῖς | εἱμαρμένοις |
| αιτιατική | τοὺς | εἱμαρμένους | τὰς | εἱμαρμένᾱς | τὰ | εἱμαρμένᾰ |
| κλητική ὦ! | εἱμαρμένοι | εἱμαρμέναι | εἱμαρμένᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | εἱμαρμένω | τὼ | εἱμαρμένᾱ | τὼ | εἱμαρμένω |
| γεν-δοτ | τοῖν | εἱμαρμένοιν | τοῖν | εἱμαρμέναιν | τοῖν | εἱμαρμένοιν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Μετοχή
εἱμαρμένος, -η, -ον
Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.