επιστάτης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο επιστάτης οι επιστάτες
      γενική του επιστάτη των επιστατών
    αιτιατική τον επιστάτη τους επιστάτες
     κλητική επιστάτη επιστάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιστάτης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιστάτης[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /e.piˈsta.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐στά‐της

Ουσιαστικό

επιστάτης αρσενικό (θηλυκό επιστάτρια)

  • (επάγγελμα) υπάλληλος που έχει τη γενική ευθύνη για την ευρυθμία σε ένα δημόσιο κτήριο (πχ σχολείο) και κάνει μικροεπισκευές

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    υπάλληλος

Αναφορές
  1. επιστάτης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.