εκνευρίζω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - εκνευρίζω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐκνευρίζω < ἐκ (εκ-) + νεῦρον (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική énerver)[1]
Προφορά
Προφορά- ΔΦΑ : /e.kneˈvɾi.zo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐κνευ‐ρί‐ζω
- παλιότερος συλλαβισμός : εκ‐νευ‐ρί‐ζω
Ρήμα
Ρήμαεκνευρίζω, αόρ.: εκνεύρισα/εξενεύρισα, παθ.φωνή: εκνευρίζομαι, π.αόρ.: εκνευρίστηκα, μτχ.π.π.: εκνευρισμένος
- προκαλώ νευρικότητα σε κάποιον
Κλίση
Επιπλέον ενεργητικοί λόγιοι τύποι: παρατατικός: εξενεύριζα, αόριστος εξενεύρισα
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | εκνευρίζω | εκνεύριζα | θα εκνευρίζω | να εκνευρίζω | εκνευρίζοντας | |
| β' ενικ. | εκνευρίζεις | εκνεύριζες | θα εκνευρίζεις | να εκνευρίζεις | εκνεύριζε | |
| γ' ενικ. | εκνευρίζει | εκνεύριζε | θα εκνευρίζει | να εκνευρίζει | ||
| α' πληθ. | εκνευρίζουμε | εκνευρίζαμε | θα εκνευρίζουμε | να εκνευρίζουμε | ||
| β' πληθ. | εκνευρίζετε | εκνευρίζατε | θα εκνευρίζετε | να εκνευρίζετε | εκνευρίζετε | |
| γ' πληθ. | εκνευρίζουν(ε) | εκνεύριζαν εκνευρίζαν(ε) |
θα εκνευρίζουν(ε) | να εκνευρίζουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | εκνεύρισα | θα εκνευρίσω | να εκνευρίσω | εκνευρίσει | ||
| β' ενικ. | εκνεύρισες | θα εκνευρίσεις | να εκνευρίσεις | εκνεύρισε | ||
| γ' ενικ. | εκνεύρισε | θα εκνευρίσει | να εκνευρίσει | |||
| α' πληθ. | εκνευρίσαμε | θα εκνευρίσουμε | να εκνευρίσουμε | |||
| β' πληθ. | εκνευρίσατε | θα εκνευρίσετε | να εκνευρίσετε | εκνευρίστε | ||
| γ' πληθ. | εκνεύρισαν εκνευρίσαν(ε) |
θα εκνευρίσουν(ε) | να εκνευρίσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω εκνευρίσει | είχα εκνευρίσει | θα έχω εκνευρίσει | να έχω εκνευρίσει | ||
| β' ενικ. | έχεις εκνευρίσει | είχες εκνευρίσει | θα έχεις εκνευρίσει | να έχεις εκνευρίσει | ||
| γ' ενικ. | έχει εκνευρίσει | είχε εκνευρίσει | θα έχει εκνευρίσει | να έχει εκνευρίσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε εκνευρίσει | είχαμε εκνευρίσει | θα έχουμε εκνευρίσει | να έχουμε εκνευρίσει | ||
| β' πληθ. | έχετε εκνευρίσει | είχατε εκνευρίσει | θα έχετε εκνευρίσει | να έχετε εκνευρίσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν εκνευρίσει | είχαν εκνευρίσει | θα έχουν εκνευρίσει | να έχουν εκνευρίσει |
| |
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | εκνευρίζομαι | εκνευριζόμουν(α) | θα εκνευρίζομαι | να εκνευρίζομαι | ||
| β' ενικ. | εκνευρίζεσαι | εκνευριζόσουν(α) | θα εκνευρίζεσαι | να εκνευρίζεσαι | ||
| γ' ενικ. | εκνευρίζεται | εκνευριζόταν(ε) | θα εκνευρίζεται | να εκνευρίζεται | ||
| α' πληθ. | εκνευριζόμαστε | εκνευριζόμαστε εκνευριζόμασταν |
θα εκνευριζόμαστε | να εκνευριζόμαστε | ||
| β' πληθ. | εκνευρίζεστε | εκνευριζόσαστε εκνευριζόσασταν |
θα εκνευρίζεστε | να εκνευρίζεστε | (εκνευρίζεστε) | |
| γ' πληθ. | εκνευρίζονται | εκνευρίζονταν εκνευριζόντουσαν |
θα εκνευρίζονται | να εκνευρίζονται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | εκνευρίστηκα | θα εκνευριστώ | να εκνευριστώ | εκνευριστεί | ||
| β' ενικ. | εκνευρίστηκες | θα εκνευριστείς | να εκνευριστείς | εκνευρίσου | ||
| γ' ενικ. | εκνευρίστηκε | θα εκνευριστεί | να εκνευριστεί | |||
| α' πληθ. | εκνευριστήκαμε | θα εκνευριστούμε | να εκνευριστούμε | |||
| β' πληθ. | εκνευριστήκατε | θα εκνευριστείτε | να εκνευριστείτε | εκνευριστείτε | ||
| γ' πληθ. | εκνευρίστηκαν εκνευριστήκαν(ε) |
θα εκνευριστούν(ε) | να εκνευριστούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω εκνευριστεί | είχα εκνευριστεί | θα έχω εκνευριστεί | να έχω εκνευριστεί | εκνευρισμένος | |
| β' ενικ. | έχεις εκνευριστεί | είχες εκνευριστεί | θα έχεις εκνευριστεί | να έχεις εκνευριστεί | ||
| γ' ενικ. | έχει εκνευριστεί | είχε εκνευριστεί | θα έχει εκνευριστεί | να έχει εκνευριστεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε εκνευριστεί | είχαμε εκνευριστεί | θα έχουμε εκνευριστεί | να έχουμε εκνευριστεί | ||
| β' πληθ. | έχετε εκνευριστεί | είχατε εκνευριστεί | θα έχετε εκνευριστεί | να έχετε εκνευριστεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν εκνευριστεί | είχαν εκνευριστεί | θα έχουν εκνευριστεί | να έχουν εκνευριστεί | ||
| Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι) | ||||||
| Παρακείμενος | είμαι, είσαι, είναι εκνευρισμένος - είμαστε, είστε, είναι εκνευρισμένοι | |||||
| Υπερσυντέλικος | ήμουν, ήσουν, ήταν εκνευρισμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν εκνευρισμένοι | |||||
| Συντελ. Μέλλ. | θα είμαι, θα είσαι, θα είναι εκνευρισμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι εκνευρισμένοι | |||||
| Υποτακτική | να είμαι, να είσαι, να είναι εκνευρισμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι εκνευρισμένοι | |||||
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις
Αναφορές
Αναφορές- εκνευρίζω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.