δικομανής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο δικομανής η δικομανής το δικομανές
      γενική του δικομανούς* της δικομανούς του δικομανούς
    αιτιατική τον δικομανή τη δικομανή το δικομανές
     κλητική δικομανή(ς) δικομανής δικομανές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι δικομανείς οι δικομανείς τα δικομανή
      γενική των δικομανών των δικομανών των δικομανών
    αιτιατική τους δικομανείς τις δικομανείς τα δικομανή
     κλητική δικομανείς δικομανείς δικομανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δικομανής < δίκη + μανία


Ουσιαστικό

δικομανής αρσενικό

  • Αυτός που έχει μανία να συμμετέχει σε δίκες, συνήθως ως μηνυτής

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    δικομανής
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.