διασκέδασις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διασκέδασῐς αἱ διασκεδάσεις
      γενική τῆς διασκεδάσεως τῶν διασκεδάσεων
      δοτική τῇ διασκεδάσει ταῖς διασκεδάσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διασκέδασῐν τὰς διασκεδάσεις
     κλητική ὦ! διασκέδασῐ διασκεδάσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διασκεδάσει
γεν-δοτ τοῖν  διασκεδασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκέδασις (ελληνιστική κοινή) < διασκεδάζω < αρχαία ελληνική διασκεδάννυμι (σκορπίζω), διασκεδα- + -σις

Ουσιαστικό

διασκέδασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.