διακήρυξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διακήρυξῐς	αἱ	διακηρύξεις
γενική	τῆς	διακηρύξεως	τῶν	διακηρύξεων
δοτική	τῇ	διακηρύξει	ταῖς	διακηρύξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διακήρυξῐν	τὰς	διακηρύξεις
κλητική ὦ!		διακήρυξῐ		διακηρύξεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διακηρύξει
γεν-δοτ	τοῖν		διακηρυξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διακήρυξις < διακηρύσσω / διακηρύττω, διακηρυκ- + -σις > -ξις. Μορφολογικά αναλύεται σε δια- + αρχαία ελληνική κήρυξις.

διακήρυξις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

διακήρυξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.