δηλητήριος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ δηλητήριος τὸ δηλητήριον
      γενική τοῦ/τῆς δηλητηρίου τοῦ δηλητηρίου
      δοτική τῷ/τῇ δηλητηρίῳ τῷ δηλητηρίῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν δηλητήριον τὸ δηλητήριον
     κλητική ὦ! δηλητήριε δηλητήριον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ δηλητήριοι τὰ δηλητήριᾰ
      γενική τῶν δηλητηρίων τῶν δηλητηρίων
      δοτική τοῖς/ταῖς δηλητηρίοις τοῖς δηλητηρίοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς δηλητηρίους τὰ δηλητήριᾰ
     κλητική ὦ! δηλητήριοι δηλητήριᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ δηλητηρίω τὼ δηλητηρίω
      γεν-δοτ τοῖν δηλητηρίοιν τοῖν δηλητηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

από το δηλητήρ < δηλέομαι (βλάπτω)

Επίθετο

δηλητήριος, -ος, -ον

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.