γωνιοκόρυφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	γωνιοκόρυφος	η	γωνιοκόρυφη	το	γωνιοκόρυφο
γενική	του	γωνιοκόρυφου	της	γωνιοκόρυφης	του	γωνιοκόρυφου
αιτιατική	τον	γωνιοκόρυφο	τη	γωνιοκόρυφη	το	γωνιοκόρυφο
κλητική		γωνιοκόρυφε		γωνιοκόρυφη		γωνιοκόρυφο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	γωνιοκόρυφοι	οι	γωνιοκόρυφες	τα	γωνιοκόρυφα
γενική	των	γωνιοκόρυφων	των	γωνιοκόρυφων	των	γωνιοκόρυφων
αιτιατική	τους	γωνιοκόρυφους	τις	γωνιοκόρυφες	τα	γωνιοκόρυφα
κλητική		γωνιοκόρυφοι		γωνιοκόρυφες		γωνιοκόρυφα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

γωνιοκόρυφος < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα γωνιοκόρυφος [1] < γωνιο- + κορυφ(ή) + -ος

γωνιοκόρυφος, -η, -ο

γωνιοκόρυφος

↓ πτώσεις	ενικός
καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	γωνιοκόρυφος	τὸ	γωνιοκόρυφον
γενική	τοῦ/τῆς	γωνιοκορύφου	τοῦ	γωνιοκορύφου
δοτική	τῷ/τῇ	γωνιοκορύφῳ	τῷ	γωνιοκορύφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	γωνιοκόρυφον	τὸ	γωνιοκόρυφον
κλητική ὦ!		γωνιοκόρυφε		γωνιοκόρυφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	γωνιοκόρυφοι	τὰ	γωνιοκόρυφα
γενική	τῶν	γωνιοκορύφων	τῶν	γωνιοκορύφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	γωνιοκορύφοις	τοῖς	γωνιοκορύφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	γωνιοκορύφους	τὰ	γωνιοκόρυφα
κλητική ὦ!		γωνιοκόρυφοι		γωνιοκόρυφα
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

γωνιοκόρυφος, -ος, -ον [2]

Σύγχρονον ορθογραφικόν-ερμηνευτικόν λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης: (καθαρευούσης-δημοτικής), Διαγόρας Εκδοτ. Οργανισμός, 1961
⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.