γεννητάτο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το γεννητάτο τα γεννητάτα
      γενική του γεννητάτου των γεννητάτων
    αιτιατική το γεννητάτο τα γεννητάτα
     κλητική γεννητάτο γεννητάτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεννητάτο < γεννητ(άτος) + -άτο (ουδέτερο), και πληθυντικός + -άτα

Ουσιαστικό

γεννητάτο ουδέτερο (δημοτική)

  1. (στον ενικό) ιδιότητα εκ γενετής
    ↪ το κουσούρι είναι γεννητάτο του
    ≈ συνώνυμα: γεννησίμιο, γεννησιμιό
  2. (στον πληθυντικό ή επίρρημα[1]) εκ γενετής
    ≈ συνώνυμα: από γεννησιμιό από γεννησιμιού, από γεννητάτο

Μεταφράσεις
    γεννητάτο

Αναφορές
  1. ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.