βιράρω

βιράρω < ιταλική virare

βιράρω

• (ναυτικός όρος): θέτω σε κίνηση το βαρούλκο για εισολκή αγομένου (σχοινιού, ή συρματόσχοινου, ή καδένας), κατά συνέπεια:

α) υψώνω βάρος, ή συσκευασμένο φορτίο, ή πανιά (ιστία) (εκτός εκείνων που φέρονται στις κεραίες)

β) ανελκύω από τη θάλασσα βάρκα, άγκυρα, δίχτυα κ.λπ.

γ) τραβάω σχοινιά, κάβους, ή συρματόσχοινα κατά τη πρόσδεση πλοίου.

• μαϊνάρω

• βίρα
• βιράρισμα
• αγαντάρω