αὐθάδης

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ αὐθάδης τὸ αὔθαδες
      γενική τοῦ/τῆς αὐθάδους τοῦ αὐθάδους
      δοτική τῷ/τῇ αὐθάδει τῷ αὐθάδει
    αιτιατική τὸν/τὴν αὐθάδη τὸ αὔθαδες
     κλητική ὦ! αὔθαδες αὔθαδες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ αὐθάδεις τὰ αὐθάδη
      γενική τῶν αὐθάδων τῶν αὐθάδων
      δοτική τοῖς/ταῖς αὐθάδεσῐ(ν) τοῖς αὐθάδεσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς αὐθάδεις τὰ αὐθάδη
     κλητική ὦ! αὐθάδεις αὐθάδη
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ αὐθάδει τὼ αὐθάδει
      γεν-δοτ τοῖν αὐθάδοιν τοῖν αὐθάδοιν
Απαντά και γενική πληθυντικού αὐθαδῶν (δείτε τα παραθέματα).
3η κλίση, Κατηγορία 'συνήθης' όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αὐθάδης, ήδη στον Αισχύλο < *αὐτο-Ϝάδης < αὐθ- + θέμα Ϝαδ- όπως στον αόριστο 3ου προσώπου ἔαδε του ἁνδάνω (προσφέρω ευχαρίστηση) (που το βρίσκουμε και στο ἥδομαι, ἡδονή)

Επίθετο

αὐθάδης, -ης, αύθαδες, συγκριτικός :αὐθαδέστερος, υπερθετικός : αὐθαδέστατος

Σημειώσεις
  • γενική πληθυντικού: αλλού συναντάται ο τύπος αὐθαδῶν και αλλού ο τύπος αὐθάδων. Δείτε επίσης το εὐώδης και το Παράρτημα:Επίθετα
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Ἐρωτικός, 14.3 @perseus.tufts.edu
    τῶν γὰρ ἄλλων ἐπὶ μὲν τῆς πραότητος ταπεινῶν, ἐπὶ δὲ τῆς σεμνότητος αὐθαδῶν ὑπολαμβανομένων, καὶ διὰ μὲν τὴν ἀνδρείαν θρασυτέρων, διὰ δὲ τὴν ἡσυχίαν ἀβελτέρων εἶναι δοκούντων,
    ※  6ος πκε αιώνας [μεσαιωνικά χφφ] ⌘ Αίσωπος, Αἰσώπου μῦθοι, 135. Κύων και αλώπηξ, 1.5
    ὁ λόγος λεχθείη ἂν ἐπ᾽ ἀνδρῶν αὐθάδων

Παράγωγα
  • ἀπαυθαδιάζοντες
  • ἀπαυθαδίζομαι
  • αὐθάδεια
  • αὐθαδέστατος
  • αὐθαδέστερος
  • αὐθαδία
  • αὐθαδιάζομαι
  • αὐθαδικός
  • αὐθάδισμα
  • αὐθαδίζομαι
  • αὐθαδόστομος
  • αὐθάδως
  • ἐξαυθαδίζομαι
  • καταυθαδίζω
  • περιαυθαδίζομαι

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.