αποχωρίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποχωρίζω < αρχαία ελληνική ἀποχωρίζω < ἀπό + χωρίζω < χῶρος / χῶρα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ĝhē- (αφήνω, αδειάζω)

Προφορά
ΔΦΑ : /a.po.xoˈɾi.zo/

Ρήμα

αποχωρίζω (παθητική φωνή: αποχωρίζομαι)

Συγγενικά

Κλίση
    Ενεργητική φωνή
Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα Ενεστώτας Παρατατικός Εξ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Μετοχή
α' ενικ. αποχωρίζω αποχώριζα θα αποχωρίζω να αποχωρίζω αποχωρίζοντας
β' ενικ. αποχωρίζεις αποχώριζες θα αποχωρίζεις να αποχωρίζεις αποχώριζε
γ' ενικ. αποχωρίζει αποχώριζε θα αποχωρίζει να αποχωρίζει
α' πληθ. αποχωρίζουμε αποχωρίζαμε θα αποχωρίζουμε να αποχωρίζουμε
β' πληθ. αποχωρίζετε αποχωρίζατε θα αποχωρίζετε να αποχωρίζετε αποχωρίζετε
γ' πληθ. αποχωρίζουν(ε) αποχώριζαν
αποχωρίζαν(ε)		 θα αποχωρίζουν(ε) να αποχωρίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα Αόριστος Συνοπτ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Απαρέμφατο
α' ενικ. αποχώρισα θα αποχωρίσω να αποχωρίσω αποχωρίσει
β' ενικ. αποχώρισες θα αποχωρίσεις να αποχωρίσεις αποχώρισε
γ' ενικ. αποχώρισε θα αποχωρίσει να αποχωρίσει
α' πληθ. αποχωρίσαμε θα αποχωρίσουμε να αποχωρίσουμε
β' πληθ. αποχωρίσατε θα αποχωρίσετε να αποχωρίσετε αποχωρίστε
γ' πληθ. αποχώρισαν
αποχωρίσαν(ε)		 θα αποχωρίσουν(ε) να αποχωρίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα Παρακείμενος Υπερσυντέλικος Συντελ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική
α' ενικ. έχω αποχωρίσει είχα αποχωρίσει θα έχω αποχωρίσει να έχω αποχωρίσει
β' ενικ. έχεις αποχωρίσει είχες αποχωρίσει θα έχεις αποχωρίσει να έχεις αποχωρίσει
γ' ενικ. έχει αποχωρίσει είχε αποχωρίσει θα έχει αποχωρίσει να έχει αποχωρίσει
α' πληθ. έχουμε αποχωρίσει είχαμε αποχωρίσει θα έχουμε αποχωρίσει να έχουμε αποχωρίσει
β' πληθ. έχετε αποχωρίσει είχατε αποχωρίσει θα έχετε αποχωρίσει να έχετε αποχωρίσει
γ' πληθ. έχουν αποχωρίσει είχαν αποχωρίσει θα έχουν αποχωρίσει να έχουν αποχωρίσει


Μεταφράσεις
    αποχωρίζω
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.