αντιπαραχώρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντιπαραχώρηση	οι	αντιπαραχωρήσεις
γενική	της	αντιπαραχώρησης*	των	αντιπαραχωρήσεων
αιτιατική	την	αντιπαραχώρηση	τις	αντιπαραχωρήσεις
κλητική		αντιπαραχώρηση		αντιπαραχωρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντιπαραχωρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αντιπαραχώρηση < (αντιπαραχωρώ) αντιπαραχωρη- + -ση

αντιπαραχώρηση[1] θηλυκό

αντιπαραχώρηση

αντιπαραχώρηση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. (συντομογραφίες)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.