αμάν

αμάν < (άμεσο δάνειο) τουρκική aman (έλεος!, φιλοξενία, κατάλυμα) < αραβική امان (aman, ηρεμία, ειρήνη)

ΔΦΑ : /aˈman/

ΔΦΑ : /ˈaˈman/ (εκφραστικό, εμφατικό)

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐μάν

ομόηχο: Αμάν / Αμμάν

αμάν

επιφώνημα που δηλώνει

1. δυσάρεστη έκπληξη, στεναχώρια

   ↪ Αμάν! Ξέχασα τα κλειδιά. Γυρνάμε πίσω...

2. δυσαρέσκεια, αποδοκιμασία

   ↪ Αμάν βρε παιδάκι μου! Πού τό 'χεις το μυαλό σου;

   ≈ συνώνυμα: όχου

3. απόγνωση

   ↪ Αμάν τι πάθαμε... Θα μείνουμε από βενζίνη...

   ≈ συνώνυμα: οχού

4. αγανάκτηση

   ↪ Αμάν! βρε γυναίκα... Κάτσε επιτέλους ήσυχη! Με ζάλισες πια...

5. θαυμασμό, χαρά

   ↪ Αμάν! Τι όμορφα που είναι εδώ την άνοιξη. Το καλοκαίρι είναι όλα κίτρινα...

6. ξελάφρωμα μετά από δοκιμασία/ταλαιπωρία

   ↪ Ουφ αμάν!... Επιτέλους φτάσαμε!

7. επιθυμία, ανυπόμονη

   ↪ Αμάν να έρθουν οι διακοπές !

• κάνω αμάν

• αμάν - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας