αληθοφάνεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αληθοφάνεια	οι	αληθοφάνειες
γενική	της	αληθοφάνειας	των	αληθοφανειών
αιτιατική	την	αληθοφάνεια	τις	αληθοφάνειες
κλητική		αληθοφάνεια		αληθοφάνειες
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αληθοφάνεια (μαρτυρείται από το 1858)[1] < αληθοφαν(ής) + -εια, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική vraisemblance[2]

αληθοφάνεια θηλυκό

το να είναι κάποιος αληθοφανής ή κάτι αληθοφανές, η ιδιότητα του να δίνει την εντύπωση ότι είναι αληθινός
≈ συνώνυμα: ευλογοφάνεια

αληθοφάνεια

σελ. 40, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
αληθοφάνεια - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.