Μανιώτης
Νέα ελληνικά (el)
Προφορά
- ΔΦΑ : /maˈɲo.tis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Μα‐νιώ‐της
Ετυμολογία 1
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | Μανιώτης | οι | Μανιώτες |
| γενική | του | Μανιώτη | των | Μανιωτών |
| αιτιατική | τον | Μανιώτη | τους | Μανιώτες |
| κλητική | Μανιώτη | Μανιώτες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Κύριο όνομα 1
Μανιώτης αρσενικό (θηλυκό Μανιώτισσα)
Μεταφράσεις
Μανιώτης
|
→ δείτε τη λέξη Μανιάτης |
Ετυμολογία 2
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | Μανιώτης | οι | Μανιώτηδες |
| γενική | του | Μανιώτη* | των | Μανιώτηδων |
| αιτιατική | τον | Μανιώτη | τους | Μανιώτηδες |
| κλητική | Μανιώτη | Μανιώτηδες | ||
| * Και λόγια γενική ενικού Μανιώτου | ||||
| Ονοματεπώνυμα - Κατηγορία όπως «Αγγελίδης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
- Μανιώτης < πατριδωνυμικό Μανιώτης[1]
Συγγενικά
- Μαϊνώτης (σπάνιο, παρωχημένο)
- Μανιάτης
-
Γιώργος Μανιώτης στη Βικιπαίδεια
(γενν. 1951), Έλληνας θεατρικός συγγραφέας
Μεταγραφές
- λατινικοί χαρακτήρες: Maniotis, Maniotes
Αναφορές
- Βλ. στον τόμο: Φαίδων Κ. Μπουμπουλίδης και Μαρίας Γ. Νυσταζοπούλου (επιμ.), Πρακτικά Τρίτου Πανιονίου Συνεδρίου, 23-29 Σεπτεμβρίου 1965, Εκατονταετηρίς Ενώσεως Επτανήσου, τόμ. Α΄ (Αθήνα, 1967),σ. 22: «Συχνά το εθνικόν Μανιάτης γίνεται επώνυμον εις την νήσον υπό τον τύπον Μανιάτης, Μανιώτης και Μαϊνώτης».
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.